Net een taxi gebeld. Lijkt me beter dat Roel even naar het ziekenhuis gaat. Hij werd vanochtend wakker met van die vreemde blaasjes bij zijn middel en rond zijn mond. Hij krabt zich helemaal open. Ik probeer hem even die cab in te krijgen zonder hem aan te raken.
Bezoek van Silvia Vanochtend in alle vroegte gebonk op de deur. Roel deed open. Stond daar Silvia van Barneveld in haar ochtendjas, met haar opklapbaar massagetafeltje onder de arm. Ze durfde het bijna niet te vragen, maar of ze even...?
Enfin, Roel stemde toe. Ik heb me netjes teruggetrokken in de badkamer. Silvia is een half uurtje geleden weer vertrokken. Roel beweert nu bij hoog en laag dat hij een body to body-massage heeft gehad en samen met Silvia "minstens vijf keer de storm is binnengereden". Als bewijs toonde hij me het programmaboekje van de Embassy World Darts. Bijna alle pagina's plakken aan elkaar. "Dat wilde Silvia graag. Zij sloeg de pagina's om en ik deed de rest."
Roel heeft een vulling verspeeld op een knoop. Hij huilt nu, met van die vreemde, lange uithalen. Net een fluitketel die op het punt staat droog te koken.
Roel net terug vanuit de speelzaal, compleet overstuur. Wayne Mardle heeft verloren. Roel probeert, terwijl ik dit schrijf, zijn Hawaï-shirt op te eten. Hele happen rijt ie uit het vod. Man, wat is dit onsmakelijk.
Ben ik weer. Sorry. Had me net even teruggetrokken in de bezemkast op de gang, schuin tegenover de schoenpoetsmachine. Roel gaat voor mij de wedstrijd analyseren.
Het bier smaakt me niet meer, hier in Engeland. Die Barney had echt pech. Dat ze net tegen hem allemaal zo goed gooien. Roel en Roel vinden zoiets a-sociaal, onsportief en typisch Engels.
Gelul!! Allemaal onzin. het ligt helemaal niet aan die ingedikte bolus. het is gewoon een feit dat stortbakken in Engeland veel te zuinig staan afgesteld. Je trekt door, die bolus verplaatst een halve centimeter en je moet weer vier minuten wachten totdat het reservoir weer is volgelopen. Uiteindelijk dacht ik er na achttien keer doortrekken te zijn, maar toen balanceerde het zaakje pas vervaarlijk boven de afvoerpijp. Uiteindelijk eenentwintig keer moeten doortrekken.
Nou ja, achteraf misschien stom, maar ik ben nu eenmaal niet zo'n jongen die zonder gêne het deksel op de wc-bril gooit en wegloopt. Dat vind ik niet alleen laf, maar ook een vorm van verraad. Zo'n bolus is in zijn diepste wezen toch iets van jezelf. Iets uit je diepste ik, je innerlijk. Misschien ben ik wat romantisch aangelegd, maar dat is juist ook de reden waarom ik zo van darts houd.
